மானிட்டர் பட்டனை அமுக்கினால் கம்ப்யூட்டர் இயங்குமா? முதல் கணினி அனுபவம் - தொடர்பதிவு

வணக்கம் வலை நண்பர்களே,

           கொஞ்சம் மந்தமாக இருந்த பதிவுலகம் மீண்டும் களை கட்டியுள்ளது. ஆம், நீண்ட நாட்கள் கழித்து பதிவுலகில் தொடர்பதிவுகள் வலம் வரத் துவங்கியுள்ளது. ஏதாவது ஒரு தலைப்பின் கீழ் பதிவுகள் எழுதப்பட்டு, அதே தலைப்பில் மற்ற பதிவுலக நண்பர்களையும் எழுத அழைப்பதே தொடர்பதிவின் சிறப்பு. 

இப்போது இந்த தொடர்பதிவை ஆரம்பித்து வைத்த பெருமை "காணாமல் போன கனவுகள்" வலைபதிவர் ராஜி அக்காவையே சாரும். வலைபதிவில் வெறுமனே கிறுக்கிக்கிட்டு இருக்கேன் பிரகாஷ், ஏதாச்சும் உருப்படியா எழுத யோசனை தா'ன்னு அவங்க கேட்க, ரொம்ப நாளா தொடர்பதிவு நாம யாரும் எழுதறதே இல்லை. அதனால ஏதாவது தலைப்பில் தொடர்பதிவு ஆரம்பிச்சு வையுங்க'ன்னு சொன்னேன். நீயே தலைப்பும் சொல்லிடுன்னு அவங்க சொல்ல, நானும் உடனே எனக்குள் தோன்றிய தலைப்பான "என் முதல் கணினி அனுபவம்"ன்னு எழுதுங்கன்னு சொன்னேன். அவங்க எழுதறேன்னு உறுதியா சொல்லல. அப்புறம் ரெண்டு நாள் கழிச்சு அவங்க பதிவா போட்டு என்னையும் முதல் ஆளா கோர்த்து விட்டுடாங்க. நானும் பதிவெழுத மேட்டர் வேணுமான்னு ஒரு பயனுள்ள பதிவு??? போட்டிருக்கோம்ல. அதுல இருக்குற ஒவ்வொரு பாயின்ட்டுக்கும் நம்ம பதிவர்கள் எழுத ஆரம்பிச்சுட்டாங்க. சரி, இந்த வரலாறை இதோட நிறுத்திட்டு என் கம்ப்யூட்டர் அனுபவத்தை ஆரம்பிப்போம்.

           இந்த நூற்றாண்டின் மொத வருஷம். டிப்ளமோ மெக்கானிக்கல் பிரிவுல சேர்ந்தேன். மெஷினை கழட்டி, மாட்டுற வேலைக்கு தான் படிக்கறோம்னு நெனச்சுட்டு இருந்த எனக்கு கம்ப்யூட்டரும் மெக்கானிக்கல் வேலைக்கு உதவும்னு Autocad Lab வர்ற வரை எனக்குத் தெரியாது. Autocad Lab வாரத்துல ரெண்டு முறை வரும். மத்த லேப், ஒர்க் ஷாப் பீரியடுக்கெல்லாம் கிளாஸை கட் அடிச்சுட்டு திண்டுக்கலுக்கு போயி ஏதாவது தியேட்டர்ல படம் பார்த்துட்டு இருப்போம். ஆனா, autocad lab-க்கு மட்டும் கட் அடிக்க மாட்டோம். ஏன்னா, அதுக்கு காரணம் கம்ப்யூட்டர் தான். முதல் நாள் Autocad வகுப்பில், autocad-ன்னா என்ன, அதன் யூசேஜ் என்னான்னு தியரி நடந்துச்சு. ரெண்டாவது நாள் வகுப்புல தான் Autocad Lab-க்கு கூட்டிட்டு போனாங்க. ஒவ்வொரு கம்ப்யூட்டர்-ல நாலு நாலு பேரா உட்காருங்கன்னு வாத்தியார் சொன்ன அடுத்த செகன்ட் ஆளுக்கொரு கம்ப்யூட்டரில் சீட் பிடிச்சோம். கம்ப்யூட்டர் ஆப்பரேட் பண்ண தனி கோர்ஸ் படிச்சாத்தான் முடியும்னு நெனச்சுட்டு இருந்த எனக்கு கம்ப்யூட்டர் முன்னாடி உட்கார்ந்திருக்கறதே இனம் புரியாத சந்தோசமாகவும், பெருமையாகவும் இருந்துச்சு. சில கம்ப்யூட்டர் ஆன்லயும், சிலது ஆப்லயும் இருந்துச்சு. பக்கத்துல இருந்த கம்ப்யூட்டர்-ரை என் பிரண்ட் எதையோ அமுக்கி ஆன் செஞ்சான். நான் சரியா கவனிக்கல. நான் என் கம்ப்யூட்டரை (ஆமா, நான் உட்கார்ந்திருக்குற கம்ப்யூட்டர் என்னுடையது தானே) ஆன் பண்ணலாம்னு மானிட்டர் பட்டனை அமுக்கி அமுக்கி பார்த்தேன், ம்ஹும் ஆன் ஆகல. இத பார்த்த வாத்தியார் மண்டையில ஒரு தட்டு தட்டிட்டு பவர் பிளக், CPU ரெண்டையும் ஆன் செஞ்சார். அப்புறமா தான் கம்ப்யூட்டர் ஆன் ஆச்சு. கம்ப்யூட்டர் ஆன் ஆயிருச்சே, ஆனா, என்ன செய்யணும்னு எனக்கு தெரியல. வாத்தியார் Autocad class எடுக்க எடுக்க Autocad படம் வரஞ்சுட்டே, கம்ப்யூட்டர் இயக்கரதை பத்தி கொஞ்சம் கொஞ்சமா கம்ப்யூட்டர் பேஸிக் அனுபவ பாடமா கத்துகிட்டேன்.

      அப்புறம் பிரண்ட் ஒருத்தன் அவங்க வீட்டுல கம்ப்யூட்டர் இருக்கு கேம்ஸ் விளையாடலாம்னு கூப்பிட்டான். ஆர்வக் கோளாறுல உடனே அவன் வீட்டுக்கு போனேன். அங்க கம்ப்யூட்டர்-க்கு தனியா ஒரு ஃபேன் போட்டிருந்தான். டேய், இங்கிட்டு எம் பக்கமா அந்த ஃபேனை திருப்புன்னு சொல்ல, இல்ல இல்ல, கம்ப்யூட்டர்க்கு தான் பேன். ஃபேன் காத்து இல்லாட்டி கம்ப்யூட்டர் ஹேங் ஆயிரும்னு சொல்லிட்டான். பைக் ரேஸ் கேம் போட்டான். எப்படி விளையாடறதுன்னு சொல்லி காட்டினான். அப்புறம் நான் விளையாட ஆரம்பிச்சேன். பாவம்யா, பைக் ஓட்றவன், தொபுகடீர்னு விழுந்துட்டே இருந்தான். எனக்கு சரியா ஓட்ட தெரியல. முன்ன பின்ன பைக் ஒட்டியிருந்தா அனுபவம் இருக்கும், சைக்கிள் ஓட்டிட்டு கம்ப்யூட்டர்ல பைக் ஒட்டுனா எப்படி முடியும்? அப்புறம் டெய்லி அவன் வீட்டுக்கு போயி பைக் ரேஸில் முதல் இடத்துக்கு வர ரெண்டு வாரம் ஆச்சு. இப்படித்தான் கம்ப்யூட்டர்ல வேர்க்க விறுவிறுக்க பைக் ஒட்டி பழகினேன். ஹி...ஹி... அவன் கடைசி வரை ஃபேனை கம்ப்யூட்டரை விட்டு திருப்பவே இல்லை.

     டிப்ளோமா முடிச்சுட்டு 2003-இல் கோயம்பத்தூருக்கு CNC படிக்க போனேன். அங்க, Autocad, MS Word, சொல்லித் தந்தாங்க. கூடவே CNC simulation-ம் இருந்ததுனால டெய்லி பாதி நேரம் கம்ப்யூட்டர் லேப்ல தான் இருப்பேன். கம்ப்யூட்டர் ஓரளவு கத்துக்கனும்னா MS word கத்துக்கிடாலே போதும்னு நினைக்கிறேன். அங்க தான் BE படிச்ச அண்ணன்களும் பிரண்ட் ஆனாங்க. அவங்க மூலமா மெயில் ஐடி ஓபன் செஞ்சும், மெயில் அனுப்பறத பத்தியும் தெரிஞ்சுகிட்டேன். அப்படியே இன்டர்நெட் ப்ரௌசிங் பத்தியும் தெரிஞ்சுகிட்டேன். வீக் எண்டு எப்படியும் ரெண்டு மூணு மணி நேரமாச்சும் ப்ரௌசிங் தான். யாகூ சாட் பண்றது, ஆன்லைன்ல படம் பாக்றது, பாட்டு கேட்கறது, விதவிதமான பேர்ல மெயில் ஐடி ஓபன் செய்றதுன்னு ஓடுச்சு அந்த நாட்கள்.

      CNC படிப்பு முடிச்சுட்டு கோயம்பத்தூரிலேயே வேலைக்கு சேர்ந்தேன். அப்ப ஒரு ஆறு மாசம் கம்ப்யூட்டர் தொடர்பு இல்லாம இருந்துச்சு. ரூம்ல கூட இருந்த பிரண்ட் ஊர்ல இருந்து ஒரு கம்ப்யூட்டர் எடுத்துட்டு வந்தான். அந்த கம்ப்யூட்டர்ல அதிகபட்சம் சிடி போட்டு படம் பாக்கலாம். நமக்கு பயோடேட்டா ரெடி பண்ணலாம், அவ்வளவு தான். 
கம்ப்யூட்டர்க்கு சொந்தக்காரன் எப்படியும் மாசத்துக்கு நாலு தடவையாச்சும் கழட்டி எதையாவது நோண்ட ஆரம்பிச்சிருவான். அப்ப தான் கம்ப்யூட்டர் பார்ட்ஸ் பத்தி(பேரு மட்டும் தான்) கொஞ்சம் தெரிஞ்சுக்க ஆரம்பிச்சேன். 

        அப்புறம் கொஞ்ச நாள் cnc tuter- ஆ இருந்தேன். அங்க தான் சாப்ட்வேர் இன்ஸ்டால் எப்படி செய்றது? crack file ஓபன் பண்றது எப்படின்னு தெரிஞ்சுகிட்டேன். CNC - machining center பத்தி சொந்தமா MS word மூலமா ஒரு புக் ரெடி பண்ணினேன். அதன் மூலமா கிட்டத்தட்ட MS word-இன் பல வசதிகளை தெரிஞ்சுகிட்டேன்.

     2005ல மதுரைக்கு வந்து டிவிஎஸ் கம்பெனில சேர்ந்தேன். அப்போ தங்கிருந்த ரூம்ல ரெண்டு கம்ப்யூட்டர் இருந்துச்சு. இன்டர்நெட் வசதியும் இருந்துச்சு. ரூம்ல இருந்த பசங்கள்ல எனக்கு மட்டுமே ஷிப்ட் இருந்ததுனால கம்ப்யூட்டர் பெரும்பாலும் நானே யூஸ் செய்வேன். அங்க தான் torrents, video cutter, software downloads, chats, என நிறைய தெரிஞ்சுகிட்டேன். முக்கியமா நெட்ல எப்படி நமக்கு தேவையானதை சர்ச் செய்றதுன்னு நிறைய தெரிஞ்சுகிட்டேன்.

    2008 இல் சொந்தமா கம்ப்யூட்டர் வாங்கினேன். எதையாவது நோன்டிட்டே இருப்பேன். சில சமயத்துல OS புட்டுகிரும். அப்படியே OS install செய்ய கத்துகிட்டேன். 2010இல பிளாக் அறிமுகம் ஆச்சு. அப்ப இருந்து இப்ப வரை ஒவ்வொரு பதிவு போடும் போதும் ஏதாவது கத்துகிட்டே இருக்கேன். அதோட எனக்கு தெரிஞ்சதை மத்தவங்களுக்கும் சொல்லி தந்துட்டு இருக்கேன்.

        இன்னும் நிறைய கத்துக்கணும்னு ஆர்வம் இருக்கு. கம்ப்யூட்டர், நெட் என உலகமே ஒரு ஸ்கிரீன்ல அடங்கியிருச்சு. தினமும் புதுசு புதுசா வந்துட்டே இருக்கு. அதனால நான் இதுவரை தெரிஞ்சுகிட்டது ஒரு அணு துகள் அளவு கூட இல்லைன்னே நினைகிறேன்.

      ஸ்ஸ்ஸ்ஸ்ப்பா... ஒரு வழியா தொடர்பதிவை எழுதியாச்சு. இதே தலைப்பில் பதிவு எழுத இன்னும் அஞ்சு நண்பர்களை கோர்த்து விடனும்??? யார்? யார்?

1.செங்கோவி நண்பனை கூப்பிடறது தன்னைத் தானே கூப்பிட்டுக்குறதுக்கு சமம்ன்னு யோசிச்சு சசி அக்காவை கூப்பிட்டேன். ஆனா, சசி அக்கா தன்னை வேற ஒருத்தர் கூப்பிட்டதால என்னை மதிக்காம போய்ட்டதால..., இந்த இக்கட்டான சூழ்நிலையில நண்பனை தவிர வேற யார் கைகொடுக்க ஆள் இருக்காங்க?! அதனால, நண்பர் செங்கோவி.

2. மனதில் உறுதி வேண்டும் வலைப்பூவில் புரட்சியாய் எழுத்துக்களை பதிக்கும் நண்பர் மணிமாறன்.

3. அம்பாளடியாள் வலைப்பூவில் புரட்சி பாடல்களை படைக்கும் அம்பாளடியாள் சகோ.

4. நாஞ்சில் மனோ வலைப்பூவில் அனுபவங்களை சுவையாக படைக்கும் மக்கா மனோ.

5. சிவகாசிகாரன் வலைப்பூவில் தன் அனுபவங்களை கதை வடிவில் படைக்கும் நண்பன் ராம் குமார்.
----